Where are the elevators?

Na lang beraad hadden we met m’n huisgenoten, besloten om toch maar een wijntour te doen hier in de buurt. Vlakbij Melbourne ligt namelijk de Yarra Valley. Dit is een prachtige vallei waar veel verschillende wijngaarden zijn. Het was best wel prijzig voor een dagtour (110 dollar), maar we hadden verder toch niks te doen dat weekend en we hoopten dat t het geld waard zou zijn. We werden om 10 uur ’s ochtends opgehaald in het centrum van Melbourne. Na ongeveer een uur rijden, met trouwens de meest hilarische chauffeur ever, waren we bij onze eerste wijnproeverij aangekomen, Yerring Station. Hier kregen we eerst een korte uitleg over het proef proces; eerst kijken naar de helderheid, daarna ronddraaien, ruiken en dan proeven. Nu had je ook nog twee verschillende manieren van proeven; je kon het slurpen (zodat de zuurstof er goed bij komt) of in je mond laten ronddraaien. Uitspugen hoorde overigens volgens deze mensen absoluut niet bij wijnproeven, waar wij natuurlijk redelijk blij mee waren!

Bij deze eerste proeverij kregen we vier wijnen die we mochten proeven, 3 witte en 1 rode. Daarna mochten we nog naar de bar om ‘champagne’ te proeven. Ik zet champagne nu tussen aanhalingstekens omdat je champagne natuurlijk alleen zo mag noemen als het daar is gemaakt. Vervolgens zijn we doorgereden naar de volgende wijngaard waar we ook lunch zouden krijgen. Dit was een iets chiquere plek dan de vorige en heette Balgownie Estate. Voor de lunch werd geserveerd kregen we eerst 5 wijnen die we mochten proeven. Een hiervan was een bruisende rode wijn, dit had ik nog nooit eerder geproefd en t was heerlijk!! Daarna heerlijk geluncht en weer verder gereden naar een andere wijngaard. Dit was een klein houten gebouwtje waar je aan de bar elke wijn die je maar wilde kon proeven, de Yering Farm heette het.

Ten slotte gingen we naar een ‘champagne’ wijngaard, Domaine Chandon. Hier kregen we ook een hele tour door hun fabriek en uitleg over hoe ze de wijn maakten. Ik heb hier geleerd dat er drie basis wijnen zijn: chardonnay, pinot noir en pinot mernier. Aan het einde van de tour mochten we een glas ‘champagne’ proeven. Ik koos hier weer voor de rode wijn. Daarna zijn we buiten gaan rondlopen, aangezien we wel genoeg wijn hadden gedronken, en je moest bijbetalen om meer te proeven. Om een uurtje of vijf waren we redelijk aangeschoten weer terug in Melbourne.

Het weekend daarna ben ik naar de Blue Mountains geweest. De Blue Mountains liggen op ongeveer een uur rijden vanaf Sydney, dus hadden we weer een auto gehuurd. Het plan was eerst om te vliegen naar Sydney, maar aangezien we t allemaal best laat hadden gepland waren de vliegtickets veel te duur. Gelukkig vonden we een nachtbus die van Melbourne naar Sydney ging. Dit betekende wel dat we vrijdagavond tot zaterdagochtend 11 uur lang in een bus moesten zitten. Natuurlijk denk je dan ‘ah joh ik slaap wel gewoon in de bus’, maar nee dat kan ik dus niet. Gelukkig had ik wel een raamplek, waardoor ik nog het meeste slaap van iedereen heb gehad (wat maar goed was ook aangezien ik moest rijden de volgende dag). Op zaterdagochtend kwamen we om 7 uur aan in Sydney. Helaas was de plek waar we onze huurauto moesten ophalen iets verder weg, dus moesten we er met de taxi heen. Een van de meiden waarmee ik was was zo handig om de taxichauffeur te irriteren door steeds te zeggen dat hij fout reed (terwijl zij nog nooit in Sydney was geweest en hij er al 10 jaar taxichauffeur was), waardoor we bijna onze taxi werden uitgezet. Gelukkig kon ik de boel een beetje sussen door te melden dat we nogal weinig hadden geslapen.

Bij ons verhuurbedrijf aangekomen kregen we te horen dat we nog bij moesten betalen voor een verzekering omdat we onder de 25 waren. Aangezien we allemaal geen zin hadden om te discussiëren hebben we maar gewoon betaald en zijn we daar snel weg gereden om ergens koffie te gaan drinken. Na het kopje koffie gingen onze hersens echter weer werken, en bedachten we ons dat we via internet allang een verzekering hadden betaald. We zijn toen snel weer terug gereden naar het verhuurbedrijf, hier kregen we alleen te horen dat zij niks te maken hadden met het internetbedrijf waar we hadden geboekt. Dus nu hadden we een dubbele verzekering, die we helemaal niet nodig hadden, super fijn.

We besloten om het maar gewoon te accepteren, achter ons te laten, en te gaan genieten van ons weekend. Glenbrook was onze eerste stop, hier zijn we eerst naar het visitors centre geweest om te vragen wat de beste plekken waren om te zien in twee dagen. De stop daarna was bij de Wentworth Falls, waar je een prachtige bergwandeling kon doen met uitzicht op de waterval. Daarna zijn we doorgereden naar Katoomba, waar ook ons hostel zat. Hier waren meerdere uitkijkpunten, maar de mooiste en beste was bij Echo Point, want hier had je uitzicht op de Three Sisters. Na van het uitzicht te hebben genoten zijn we ook nog gaan wandelen naar een van deze Three Sisters. Je kon namelijk via een mega steile lange trap op een puntje van de eerste berg van de Three Sisters staan. Heel erg gaaf om daar te staan, en ook een beetje spannend, omdat de berg na de hekjes recht naar beneden gaat en je staat best hoog.

Na al deze wandelingen waren we best moe en vonden we dat het tijd werd om ons hostel op te zoeken. Natuurlijk waren precies op dat moment al onze telefoons dood, en kon niemand zich meer de precieze naam van het hostel herinneren. We zijn toen dus maar op goed geluk het eerste de beste hostel dat we tegen kwamen ingegaan. Dit was helaas niet het juiste hostel, maar ze dachten dat ze wel wisten waar we moesten zijn. Gelukkig hadden ze gelijk, en konden we eindelijk even uitrusten. ’S Avonds wilden we gaan eten in een leuk restaurant, maar aangezien het stortregende zijn we maar naar de pub om de hoek gegaan. Toen we daar binnen kwamen vonden we dat er een beetje een rare sfeer hing, en het restaurant gedeelte was ook nog eens helemaal leeg. Maarja we hadden toch best wel veel honger, en de kaart zag er goed uit, dus zijn we er toch maar gaan zitten. Je kon merken dat de obers het niet echt fantastisch vonden dat we daar gingen zitten (ik gok omdat we geen locals waren ofzo), en nadat we ook nog eens niet wilden bijbetalen voor iets wat zij verstonden als bijgerecht, maar wat volgens de kaart gewoon hoorde bij het gerecht, waren ze al helemaal klaar met ons. We hebben dus in rap tempo ons eten opgegeten en betaald. Na deze dag hadden we dus niet echt het gevoel dat mensen in Sydney en omgeving erg aardig waren. Ik hoop dat dit als ik naar Sydney zelf ga verandert.

De volgende dag was het plan om naar de zonsopgang te kijken op een van de uitkijkpunten. Helaas was er een probleempje met de wekker, waardoor we de zonsopgang hadden gemist. We zijn toen alsnog snel opgestaan om nog het meeste uit onze laatste dag in de Blue Mountains te kunnen halen. Na het ontbijt zijn we naar Scenic World gereden. Bij Scenic World kan je een Cableway, Skyway (gondel met glazen vloer) of Railway vanaf de berg naar beneden nemen. Wij kozen er echter voor om 45 minuten naar beneden te lopen en daarna de Cableway naar boven te nemen. Op de weg naar beneden loop je eerst door een prachtig regenwoud, vervolgens kom je bij de Furber Steps, wat een zigzagtrap is met 1000 treden die langs de zijkant van de berg naar beneden loopt. Een van de meiden die mee was had nog nooit zo veel gelopen en vroeg op een gegeven moment: ‘Where are the elevators?’ Hahaha! Voor mij was dit de mooiste wandeling die ik ooit heb gedaan! Af en toe waande ik me even in Zwitserland, maar eigenlijk is het nergens mee te vergelijken. Prachtige natuur, super breed uitzicht en dan ook nog die super steile trappen.

Eenmaal weer boven aangekomen zijn we doorgereden naar Mount Victoria waar weer een prachtig uitzichtpunt was. Vervolgens zijn we verder gereden naar Mount Tomah die bekend staat om de botanische tuin. Ik vond dit echter niet zo boeiend, aangezien je dit soort tuinen overal wel kan zien. Na de wandeling hebben we gepicknickt en daarna was het helaas alweer tijd om terug te rijden naar Sydney. We bedachten in de auto dat we misschien even moesten bellen met het internetbedrijf waar we de auto hadden geboekt om de kwestie van de dubbele verzekering op te lossen. Deze mensen waren gelukkig een stuk behulpzamer, en vertelden ons dat als we zouden mailen dat we dan ons geld wel terug konden krijgen. We hebben het geld ook inmiddels terug!

De volgende dag was nogal een zware dag voor mij, aangezien ik van 10 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s avonds college had en we pas om 8 uur ’s ochtends thuis waren. Maar het was het allemaal waard!